De shoot was eigenlijk voor Kayo bedoelt. Met zijn hoge leeftijd van bijna twaalf jaar in het achterhoofd. In die twaalf jaar heeft hij een diepe vriendschap opgebouwd met Ina (eigenaar) en hebben ze vele mooie wandelavonturen beleefd. Kayo is rustig en stabiel, gaat graag zijn eigen gang. Met zijn prachtige en indrukwekkende grijze snoet, weet hij aardig wat aandacht te krijgen en zijn velen erg van hem gecharmeerd. Dat overkwam mij ook toen ik hem voor de eerste keer zag. Hij weet je onmiddellijk met zijn mooie bruine ogen en kalme uitstraling te betoveren.
Maar Kayo kwam niet alleen naar de shoot. Zijn broertje Vasca was ook mee. Inmiddels ook al bijna 10 jaar oud. En deze lieve Vasca draagt weer zo’n bijzonder verhaal met zich mee, gedraagt zich op zo’n veelzeggende manier, dat ik maar aan hem blijf denken. Wat dus ook maakt dat dit korte verhaaltje juist over hem zal gaan.
Vasca is bij het gezin gekomen toen Kayo er al even was. “Even brokken halen bij de fokker”, was de bedoeling. Maar Vasca had daar andere ideeën over. Hij zorgde er voor dat hij zichtbaar was die dag. Liep voortdurend achter Ina aan, rende van grote afstand naar haar toe. Maakte steeds contact, wilde bij haar zijn, met haar mee. Vasca had een plan! Maar Ina wilde het absoluut niet. Niet het juiste moment, nu er grote emotionele gebeurtenissen aan de hand waren. Een pup nemen om verdriet te sussen, het is geen goed idee! En toch zat ze, geheel tegen haar zin, met een pup op schoot in de auto terug naar huis.
Inmiddels zijn ze bijna 10 jaar verder en heeft Vasca een overduidelijke taak op zich genomen. Beschermen!!! Hij is Ina haar schaduw. Bijt zelf zachtjes in haar been, wanneer niet zij maar haar man de lijn vasthoudt. Zij moet in contact met hem staan. Vasca neemt het erg serieus, zoals herders dat kunnen doen. Loyaal naar de eigenaar, ook als dit in sommige gevallen ten koste gaat van hen zelf. De verhalen gingen mij aan het hart. Want hij kan heftig reageren vanuit zijn onzekerheid en drang tot beschermen. Dat maakt een hond gauw onbegrepen en veroordeeld. Maar Vasca bedoelt het goed. Heeft zichzelf als pup al een taak opgelegd die misschien wel te groot voor hem was? Tijdens deze shoot hebben we heerlijk van beide broertjes mogen genieten. In alle rust. Beide op de foto, zelfs even samen 😉
“Zal hij het weten?” vroeg Ina mij, dat ze hem eigenlijk niet wilde? Weten of het voelen? Wie zal het zeggen? Kan alleen maar wensen dat hij nu vooral voelt dat hij geliefd wordt. Net als zijn broer en nog vele jaren lang…..
